Kalça ağrısı eklem ile ilgili sorunlardan veya eklem dışı yumuşak dokulardan kaynaklanabilir. Eklem ile ilgili olanlar arasında kıkırdak hasarı, labral yırtık veya femoroasetabuler sıkışma sendromu sayılabilir. Eklem dışı sorunlar bursitler, tendinitler, sinir sıkışmaları ve yansıyan ağrı olabilir. Genellikle iyi bir öykü ve fizik muayene doğru tanıya götürür. Ağrının özellikleri, arttıran ve azaltan faktörler mutlak sorgulanmalıdır. Yürüme gibi ekleme yük binmesi ile ağrının artması ve istirahat ile azalması daha çok eklem ile ilgili bir sorunun varlığını düşündürür. Osteoartritte ağrı genellikle kalçanın ön kısmında veya kasıkta olur. Kalça yan tarafındaki ağrı daha çok trokanterik bursit lehine alınabilir. Uyluğun ön ve yan kısmında duyu değişiklikleri ile birlikte ise sinir sıkışması düşünülmelidir. Kalça arkasındaki ağrının ise daha çok sakroilik eklem veya bel bölgesi kaynaklı olduğu düşünülür. Gece devam eden ağrının, özellikle halsizlik, iştahsızlık ve kilo kaybı eşlik ediyorsa infeksiyon, iltihaplı romatizma veya tümör kaynaklı olabileceği akılda tutulmalıdır.

Osteoartrit dünyada en sık görülen eklem hastalığıdır. Genellikle 50 yaşından sonra ortaya çıkar, 65 yaş üzerinde en yaygın kalça ağrısı nedenidir. Daha çok kalça ve diz gibi yük taşıyan eklemlerde görülür. Eklem kıkırdağında dejenerasyon vardır. Risk faktörleri arasında genetik, yaş, obezite ve mekanik sorunlar sayılabilir. Genç yaşlarda travmalar önemlidir. Kalça osteoartritinde ağrı sıklıkla yavaş başlangıçlıdır. Daha çok kasık ve uyluk ön kısmına lokalizedir, dize doğru yayılabilir. Ağrı yürüme, merdiven çıkma, koşma gibi aktiviteler ile artar, istirahatle azalır. Daha sonra kalça hareketlerinde kısıtlılık olur, hasta ayak bakımını yapmakta zorlanır, yürürken topallamaya ve baston gibi yardımcı cihazlar kullanmaya gereksinim duyar. İlerleyen dönemde ağrı istirahatte ve gece de devam eder. Muayenede kalça hareketlerinde tutukluk tespit edilir. Osteoartrit tanısında fizik muayene yanısıra standart direkt grafiler yeterlidir. Kalça osteortriti tedavisi hasta eğitimi ile başlar. Kalça çevresi kuvvetlendirme egzersizleri, su içi egzersizler, kilo verme programları, TENS, ultrason gibi fizik tedavi modaliteleri ve yürümeye yardımcı cihazlar önerilir. İlaç tedavisinde ilk basamak parasetamoldür, bunun yanısıra steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar, kremler kullanılabilir. Konservatif tedaviye rağmen ağrısı devam eden, ciddi hareket kısıtlılığı gelişen hastalara cerrahi tedavi gündeme gelir.

Bursit, vücutta eklem hareketini kolaylaştıran ve eklemi koruyan sıvı dolu keseciklerin (bursa) iltihaplanmasıdır. Kalça ağrısının en sık görülen nedenlerinden birisidir. Yürüyüş mekaniğinin bozulduğu durumlarda trokanterik çıkıntı üzerinde sürtünme ve basınç artar, bursit gelişimi kolaylaşır. Kalçanın yan yüzünde yer alan trokanterik bursada inflamasyon ayakta durma, yürüme, merdiven çıkma, araba kullanma ve özellikle yan yatma sonrasında ağrıya neden olur.  Muayenede bu bölgeye basınç ile ağrı artar.

Piriformis adalesi altında siyatik sinirin sıkışması nedeniyle oluşur. Uzun süre oturarak çalışanlarda daha sık görülür. Kalça arkasında ağrı vardır ve bacağa doğru yayılabilir ve bu nedenle bel fıtığı ile karışabilir. Ağrı 20 dakikadan uzun süre oturma ile veya bacak bacak üstüne atma ile artar. Manyetik rezonans ile sıkışma ve siyatik sinirde inflamasyon görülebilir. Tedavide ağrı kesici, kas gevşetici ve steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar kullanılır. Fizik tedavi ve piriformis kası germe egzersizleri yararlıdır. Yanıt alınamayan olgularda steroid enjeksiyonu önerilir.

Daha çok genç erişkinlerde görülen mekanik bir kalça rahatsızlığıdır. Femur başı ile asetabulum arasında eklem hareketi sırasında anormal temas nedeniyle oluşur. Bu anormal temasın nedeni femur veya asetabulum olabilir. Kıkırdak harabiyeti ve labrum hasarı nedeniyle osteoartrite zemin hazırlar. Sıkışmanın 3 tipi vardır. Proksimal femurdan kaynaklanıyorsa tümsek tipi (cam), asetabulumdan kaynaklanıyorsa kıskaç tipi (pincer) veya mikst tipte olabilir. Genellikle genç erişkinlerde yavaş başlayan kasık ağrısı ile kendini gösterir. Ağrı uzun yürüyüşler veya uzun süre oturma ile ortaya çıkar. Hafif travmalar ağrının belirginleşmesine neden olur, çömelme ile ağrı artar. Fizik muayene ve pelvis grafisi tanıda yardımcıdır. Hastalar genellikle genç ve aktif kişiler olduğu için konservatif tedaviden yarar görürler. Aktivite kısıtlaması veya modifikasyonu, steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar, fizik tedavi, pasif eklem hareket egzersizleri ve germe egzersizleri birçok hastada erken dönemde belirtilerin gerilemesini sağlar. Tedaviye rağmen sıkışma ilerlerse labrum ve kıkırdak hasarı ile dejenerasyon artar, bu durumda cerrahi tedavi düşünülmelidir.

Femur başı avaskuler nekrozu, kemiğin kan dolaşımının travmatik veya travmatik olmayan sorunları nedeniyle kemik dokunun canlılığını kaybetmesi, femur başında çökme ve erken dejenerasyon ile sonuçlanan bir süreçtir. Aseptik nekroz veya osteonekroz olarak da adlandırılır. Travmatik nedenler arasında femur boyun kırığı, kalça kırığı, çıkığı ve geçirilmiş kalça cerrahisi sayılabilir. Travmatik olmayan nedenler arasında kortikosteroid kullanımı kalçada avaskuler nekrozun en önemli nedenlerinden biridir.  Bunun yanısıra alkolizm, oral kontraseptif kullanımı, gebelik, hiperlipidemi, sigara kullanımı, orak hücreli anemi gibi nedenlerle de olabilir. Bazı olgularda sebebi belli değildir. Başlangıçta sağlam olan eklem kıkırdağı kan desteğinin bozulması nedeniyle hücre ölümü olur, basınç altında da kalınca nekroze olur ve artrit gelişimine yol açar. Olguların yarısından çoğunda çift taraflı tutulum olur. Başlangıç sessiz olabilir. Daha sonra kasık bölgesinde, bazen de kalça yan veya arka bölgesinde ağrı olur. Bunu hareket kısıtlılığı takip eder, klik sesi alınabilir. Erken tanı tedavi başarı şansını arttırır. Erken dönemde direkt grafi tanı için yeterli değildir, tanıda altın standart manyetik rezonans görüntülemedir. Erken tanı alan olgularda kalçaya yük binmesinin önlenmesi amacıyla istirahat ve koltuk değneği kullanımı önerilir. Bu dönemde damar genişletici, lipid düşürücü, kemik yıkımını önleyen ilaçlardan yararlanılabilir. İlerleyen olgularda dekompresyon, kemik greft uygulamaları, osteotomi ve proteze kadar uzanan cerrahi tedaviler gerekebilir.

Bebek ve çocuklarda kalça ağrısı olduğunda enfeksiyon olasılığı mutlaka akla gelmelidir. Sistemik bir enfeksiyona yol açan bakteriler kalçaya yerleşerek ağrı ve topallamaya neden olabilir. Açık kırıklar, eklem içi cerrahi girişimler, enjeksiyonlar gibi lokal travmalar ile olabilir veya komşuluk yoluyla çevre dokulardan yayılabilir. Kalça ağrısına, ısı artışı, kızarıklık, ateş, halsizlik, iştahsızlık, bulantı gibi belirtiler eşlik ediyorsa septik artit olabileceği düşünülmelidir. Tedavinin ilk basamağı eklem içindeki iltihaplı sıvının boşaltılması ve antibiyotik tedavisidir.

Kalça patolojilerinin tedavisinde amaç ağrının giderilmesi, eklem hareket genişliğinin korunması, kalça çevresi kasların kuvvet ve esnekliğinin arttırılması, ekleme binen yükün azaltılması ve fonksiyonların korunmasıdır. Tedavi kişiye ve patolojiye göre planlanmalıdır. Hastalık ile ilgili hasta bilgilendirilir, yaşam biçiminde yapılması gereken değişiklikler anlatılır, kilo verme programlanır, ayakkabı seçimi konusunda bilgilendirilir, baston, yürüteç gibi yürümeye yardımcı cihazlar önerilir. Su içi egzersizler eklemlere yük bindirmediği için tercih edilir. Egzersizlere gözetim altında başlanmalıdır, ardından hastaya evde kalça çevresini kuvvetlendirmek için yapabileceği basit egzersizler öğretilir. İlaç tedavilerinde ilk seçenek parasetamoldür. Steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar doktor önerisi ile kullanılmalıdır. Eklem içi veya eklem çevresi yumuşak dokulara kortikosteroid enjeksiyonları yapılabilir. Kondroitin sülfat ve glukozaminin kalça osteoartritinde kullanımı tartışmalıdır, ancak yarar gören hastalar vardır. Yansıyan ağrılarda asıl sorun saptanmalı, ona yönelik tedavi planlanmalıdır. TENS, ultrason, lazer, elektroterapi, sıcak ve soğuk uygulamaları gibi fizik tedavi yöntemlerinden yararlanılır. Kalça eklemi ileri derecede yıpranmış ve bu tedavilere yanıt alınamıyor ise cerrahi tedavi düşünülür. Cerrahi sonrasında mobiliteyi tekrar kazanmak, adale kuvvetini arttırmak amacıyla rehabilitasyon programına devam edilmesi normal günlük yaşam aktivitelerine dönüşü hızlandırır.